Στη θεραπεία ζεύγους το ζευγάρι, συνήθως, πραγματοποιεί συνεδρίες μαζί και ενδεχομένως, συμπληρωματικά και κάποιες ξεχωριστά. Τα θέματα που τους απασχολούν, ποικίλουν: θέματα επικοινωνίας, εξωσυζυγικές σχέσεις, σεξουαλικά προβλήματα, παρεμβατικότητα συγγενών, θέματα εξουσίας, περιστατικά ζήλιας, συγκρούσεις σχετικά με την ανατροφή των παιδιών, θυμός, καυγάδες, ψυχολογική ή σωματική βία, κατάχρηση ουσιών, δυσκολίες που προκύπτουν από την αλλαγή φάσης ζωής (π.χ. παιδιά που ενηλικιώνονται και φεύγουν από το σπίτι) είναι μερικά από τα συμπτώματα που αναφέρουν οι θεραπευόμενοι. Ωστόσο, κάποιες φορές αυτά είναι μόνο “η κορυφή του παγόβουνου”.

Ο θεραπευτής βοηθά τους συντρόφους να ανακαλύψουν τα βαθύτερα και ουσιώδη θέματα που τους ταλαιπωρούν, να αναπλαισιώσουν τη σχέση τους, να αποκαλύψουν τις ενδότερες επιθυμίες που, ίσως, να μην έχουν εκφράσει ποτέ ανοιχτά, να επιλύσουν εσωτερικές συγκρούσεις, να ανακαλύψουν από κοινού τρόπους βελτίωσης της σχέσης τους, και, συνεπώς, να επιτύχουν καλύτερη επικοινωνία και εμπιστοσύνη.

Τα ζευγάρια έρχονται στη θεραπεία με στόχο την αλλαγή. Πολύ συχνά επικεντρώνονται μόνο στην αλλαγή του/της συντρόφου και του επιρρίπτουν ευθύνες για τα προβλήματα που τους απασχολούν. Ο θεραπευτής δεν συμμαχεί με κάποιον από τους δύο συντρόφους και δεν αναλαμβάνει τον ρόλο του διαιτητή ή δικαστή.

Παραμένει αμερόληπτος, αλλά όχι απαθής, καθώς συμμετέχει ενεργά στη συζήτηση, δημιουργώντας ένα κατάλληλο και ασφαλές περιβάλλον έκφρασης και των δύο συντρόφων, με στόχο να επικοινωνήσουν ανοιχτά τα προβλήματά τους, να βρούν λύσεις, να γνωριστούν καλύτερα, να ενδυναμώσουν τη σχέση τους.

Ορισμένες φορές τα ζευγάρια καθυστερούν να αναζητήσουν θεραπεία και η φθορά στη σχέση τους είναι μεγάλη. Κάποια ζευγάρια καταφεύγουν στη θεραπεία με σκοπό να επιλέξουν τον κατάλληλο για αυτούς, τα παιδιά και την οικογένειά τους, τρόπο χωρισμού ή/και διαζυγίου.

Η θεραπεία ζεύγους απευθύνεται σε ζευγάρια , ανεξάρτητα από τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό και το καθεστώς γάμου/σχέσης τους.